ΙΟΝΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ: Επιλογή με παρελθόν, παρόν και μέλλον

Αρθρο του Δρ. Κωνσταντίνου Δ. Καποδίστρια

Πρόεδρου Επιμελητηρίου Ζακύνθου



"Η κοινωνική, η πολιτιστική, και η οικονομική ιστορία ενός τόπου, στη διάρκεια του χρόνου, σμιλεύει τους χαρακτήρες των ανθρώπων και τους προσδίδει τον ίδιο τρόπο σκέψης.
Το πράσινο των νησιών μας, η ήρεμη θάλασσα του Ιονίου ακόμα και η υγρασία που μας ταλαιπωρεί, δίνει στα μάτια μας τις ίδιες εκφράσεις.
Η επτανησιακή κουλτούρα αποκτήθηκε με πολλά χρόνια κοινής διαδρομής, φαντάζομαι ότι ο Καλλικράτης ήταν γνώστης του δεσμού των νησιών του Ιονίου, γιατί για τον Ι. Καποδίστρια και τους βουλευτές της Ιόνιας Βουλής είμαι σίγουρος.
Πέρα όμως και από το συναισθηματισμό και την ιστορία , υπάρχει κάτι ρεαλιστικό, ένα μέλλον, που μπορεί να γίνει καλύτερο αν κρατήσουμε και προβάλουμε στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, τα Νησιωτικά μας χαρακτηριστικά.
Μην παραβλέπουμε ότι η Ε.Ε αναγνωρίζει, στηρίζει και μεριμνά για την «Νησιωτικότητα» (INSULARITY) και συνεπώς τα Ιόνια Χαρακτηριστικά θα βρίσκουν πάντα τρόπους υποστήριξης της αειφόρου τους ανάπτυξης.
Η λογική και η ευαισθησία , μας οδηγούν στην άποψη να θέλουμε ενωμένα τα Ιόνια Νησιά , για να γίνει όμως αυτό πρέπει να παραμείνουμε Μία και Ενιαία Περιφέρεια.
Δεν θα σταθώ στην κακή προσβασιμότητα των νησιών μας, που αναφέρεται ως αντεπιχείρημα της Ιόνιας Περιφέρειας , ας φτιαχτούν επιτέλους δρόμοι και ας διεκδικήσουμε επιτέλους καλύτερες θαλάσσιες και εναέριες μεταφορές.
Σε τελική ανάλυση η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση θα μας δώσει τη δυνατότητα της ψηφιακής (οπτικής και ηχητικής) επικοινωνίας και της διοίκησης από απόσταση.
Θα σταθώ όμως στο επιχείρημα ότι η φωνή μόνο της Ζακύνθου ή της Κέρκυρας απέναντι στους πολλούς εκπροσώπους των αστικών και αγροτικών περιοχών της Δυτικής Ελλάδας θα είναι αδύναμη και αυτό είναι πολύ αρνητικό στην προώθηση της νησιωτικότητάς μας.
Είμαι Έλληνας γιατί έχω Ελληνική Παιδεία.
Είμαι όμως και Επτανήσιος με Επτανησιακή Κουλτούρα και όταν επισκέπτομαι τη Κέρκυρα, τη Κεφαλονιά και τη Λευκάδα νιώθω σπίτι μου, νιώθω σα να κάθομαι στα παγκάκια της Πλατείας του Σολωμού και να ακούω για το ρεμπελιό, την Ένωση, τις καλές τέχνες και ένα κοινό καλύτερο μέλλον που στηρίζεται σε πολύ βαθιές ρίζες.
Δεν πρέπει τα παιδιά μας να το χάσουν αυτό το μέλλον, γιατί δυστυχώς εκεί θα οδηγηθούν.
Δεν πρέπει εμείς να το αφήσουμε να χαθεί, γιατί έχουμε μάθει από το παρελθόν μας.
Ας επιλέξουμε με την καρδιά και με το νου"……..