ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΟΥΛΙΕΖΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ
"Το σχέδιο ευρύτερης διοικητικής αναδιάρθρωσης της χώρας μας, ήταν αναμενόμενο από πολύ παλιά. Θα μπορούσε να πει κάποιος, αμέσως μετά την ολοκλήρωση του Καποδίστρια Ι, αφού όλοι γνώριζαν ότι τόσο ο αριθμός των Δήμων όσο και οι δυνατότητές τους, δεν μπορούσαν να διατηρηθούν στο καθεστώς αυτό εσαεί.
Η κυβέρνηση προχωρά σήμερα όχι απλά σε μείωση του αριθμού των Δήμων και οινοτήτων της χώρας μας, αλλά σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αναβάθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στα πρότυπα των δυτικών χωρών της Ευρώπης. Είναι ίσως μια από τις σημαντικότερες διοικητικές τομές της μεταπολίτευσης, γι’ αυτό και το σχέδιο Καλλικράτης φαίνεται να κερδίζει διαπαραταξιακή συναίνεση.
Επιτρέψτε μου να θεωρώ την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, την ύπαρξη ηλεκτρονικών μικρών ΚΕΠ σε κάθε χωριό, τη μείωση του αριθμού των νομικών προσώπων και επιχειρήσεων από 6 σε 2 χιλιάδες, τη δημιουργία ολοκληρωμένης διοικητικής, οικονομικής και τεχνικής υπηρεσίας σε κάθε Δήμο που θα προκύψει από το σχέδιο, σαφώς σημαντικότερες εξελίξεις για τον έλληνα πολίτη από τα όρια των νέων ΟΤΑ και το όνομα των νέων Δημάρχων.
Φυσικά, αυτό που απομένει να αποδείξει η κυβέρνηση, είναι η βούλησή της ,όχι να μεταβιβάσει αρμοδιότητες αλλά και τις συνοδεύσει με θεσμοθετημένους πόρους που θα στηρίξουν το πλήθος των λειτουργιών αυτών.
Και όταν λέω θεσμοθετημένους πόρους, εννοώ πόρους που θα αποδίδονται εξ’ αρχής στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και δεν θα κατανέμονται από την κεντρική διοίκηση.
Γιατί η κατανομή που υφίστατο έως τώρα δημιούργησε χρέη 2 δις προς τους Δήμους που ακόμα παρακαλούν τα εισπράξουν.
Μας είχε διαβεβαιώσει η πολιτεία πριν δύο χρόνια ότι θα λαμβάναμε μέρος των τελών κυκλοφορίας. Δεν δόθηκε ευρώ. Μας είπαν ότι θα λαμβάνουμε ποσοστό επί του ΦΠΑ. Ούτε η ίδια η κυβέρνηση όμως δεν μπορεί να εισπράξει τον ΦΠΑ για λογαριασμό της, πώς θα διασφαλίσει συγκεκριμένη ροή πόρων προς τους Δήμους;
Αν οι πόροι εισπράττονται από το κράτος το οποίο στη συνέχεια θα κάνει τη διανομή τους, ο εκάστοτε Υπουργός Οικονομικών, αν – κατά την προσφιλή έκφραση των ημερών – δεν έχει «σάλιο» στο ταμείο να πληρώσει επιδόματα ανεργίας, μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπει στον πειρασμό να κρατήσει τα χρήματα που προορίζονται για τους Δήμους και να αφήσει τα σχολεία, τους εποχικά εργαζόμενους, τα τοπικά αναπτυξιακά έργα και άλλες μικρότερες παρεμβάσεις σε δεύτερη μοίρα;
Μήπως αυτήν την κατάσταση δεν ζούμε εδώ και χρόνια τώρα;
Έχω την εντύπωση ότι τα ζητήματα αυτά θα έπρεπε να λυθούν εξ’ αρχής και στη συνέχεια, με «καθαρό τραπέζι» να συζητούσαμε τους όρους της διοικητικής μεταρρύθμισης. Τώρα, προχωράμε βιαστικά, για να προλάβουμε τις Δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου, χωρίς να γνωρίζει κανείς, ούτε εμείς αλλά ούτε και η κυβέρνηση θεωρώ, τι θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε την επόμενη ημέρα. Οι όροι του παιχνιδιού είναι μεταβλητοί άρα και το αποτέλεσμα της όλης προσπάθειας ρευστό.
Ακόμη και επί των προτάσεων του Καλλικράτη όμως αν συζητήσουμε, παρά τη γενικότερη αίσθηση καταπολέμησης της γραφειοκρατίας, εξυπηρέτησης του πολίτη και ενίσχυσης των αρμοδιοτήτων των νέων Δήμων, υπάρχουν σημαντικά σημεία που ναρκοθετούν την όλη προσπάθεια.
Πρώτο και κύριο, είναι η δημιουργία 7 κρατικών διοικήσεων ,στις οποίες θα χωριστεί η χώρα, επιτρέποντας στην κυβέρνηση να ασκεί η ίδια την εποπτεία στην κατανομή και διαχείριση των πόρων προς τις τοπικές κοινωνίες. Η ύπαρξη αυτών των επτά «κομισάριων» στην ουσία υπονομεύει εξ’ αρχής την οντότητα των αιρετών Περιφερειαρχών στην πορεία για ολοκληρωμένη θεσμική και οικονομική χειραφέτηση των τοπιών κοινωνιών.
Ως προς τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν στην Κέρκυρα, θεωρώ ότι ήταν ανορθόδοξες. Οι λαϊκές συνελεύσεις και η συζήτηση στα Δημοτικά Συμβούλια, θα έπρεπε να είχαν προηγηθεί της απόφασης της ΤΕΔΚ. Έχω την εντύπωση ότι οδεύουμε στην κρίση ενός συστήματος, χωρίς οι ίδιοι οι πολίτες να γνωρίζουν τίποτε ούτε για τις προσδοκίες που μπορεί να γεννήσει ο Καλλικράτης ούτε για τους κινδύνους που θα πρέπει να αποφύγει. Η τεκμηρίωση μιας τέτοιας γνώσης, αν δηλαδή όλοι γνώριζαν τι Δήμους θέλουμε να φτιάξουμε τότε θα ήταν πολύ ευκολότερος ακόμη και ο χωροταξικός χωρισμός τους. Τώρα, ελάχιστοι τοπικοί άρχοντες, αποφασίζουν για θεσμούς που βρίσκονται άμεσα συνδεδεμένοι με την καθημερινότητα του Λαού, ερήμην των πολιτών.
Ωστόσο ως προς το Δήμο Κερκυραίων, θεωρώ ότι τα συμπεράσματα της μελετητικής ομάδας της ΤΕΔΚ, βρίσκονται προς τη σωστή κατεύθυνση. Όχι μόνο για λόγους ισοπληθυσμιακής κατανομής των Δήμων αλλά κυρίως γιατί ο Δήμος Κερκυραίων δεν μπορεί να στηρίξει από τη μια και τον ιστορικό του ρόλο στη διατήρηση και ανάδειξη της παλιάς πόλης και από την άλλη την ισόπλευρη ανάπτυξη των περιαστικών περιοχών. Κάποια από τις δύο πλευρές θα αδικηθεί. Ίσως και η δύο. Ιδίως τώρα που έχουμε την ιστορική ευθύνη διαχείρισης του μεγαλύτερου πολιτιστικού, οικονομικού και τουριστικού πλεονεκτήματος που έχουμε κατακτήσει, την είσοδό μας στον κατάλογο των μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Και πέραν τούτου όμως.
Από την ένταξη των περιαστικών περιοχών στο Δήμο Κερκυραίων, μέχρι σήμερα, δεν έχουν αλλάξει και πάρα πολλά πράγματα για τις περιοχές αυτές. Δεν έγινε προσπάθεια ουσιαστικής σύνδεσής τους με τον αστικό ιστό σε ισότιμη βάση και οι προσπάθειες που εξελίχθηκαν δεν έφεραν ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Θα φέρω ένα μόνο παράδειγμα από το χώρο της ΔΕΥΑΚ.
Εξαιρετικά μεγάλα κονδύλια και μάλιστα για έναν Δήμο της ελληνικής περιφέρειας, δεσμεύθηκαν και αξιοποιήθηκαν από τις προηγούμενες διοικήσεις και από εμάς, προκειμένου να γίνει επέκταση του κεντρικού δικτύου ύδρευσης και αποχέτευσης της πόλης προς τα Κανάλια, την Αλεπού και τους Ευρωπούλους. Χιλιόμετρα αγωγών τοθετήθηκαν μετά από πολυέξοδες μελέτες, αντλιοστάσια δημιουργήθηκαν και λειτούργησαν όπου επιβάλλονταν για την εύθυμη λειτουργία του Δικτύου. Το αποτέλεσμα; Σαφώς όχι το αναμενόμενο.
Έχω όμως την εντύπωση ότι και η σημερινή οικονομική κατάσταση του Δήμου Κερκυραίων δεν του επιτρέπει να επωμισθεί βάρη οικονομικά προβληματικών Δήμων που σήμερα βρίσκονται γύρω του.
Αυτό που θα πρέπει να προτάξουμε κατά τη γνώμη μου, είναι η ισχυροποίηση του Δήμου Κερκυραίων στα σημερινά του όρια και από την άλλη η δημιουργία των υποδομών εκείνων που θα επιτρέψουν στους περιφερειακούς Δήμους να συνενωθούν μεταξύ τους και να δημιουργήσουν ισχυρές αυτοδιοικητικές οντότητες με τον χαρακτήρα που εκ των πραγμάτων έχουν οι κοινωνίες τους. Με τα τουριστικά, αγροτικά ή άλλα χαρακτηριστικά που διαθέτουν και διαφέρουν εκ φύσης από τα αστικά προβλήματα της πόλης της Κέρκυρας". -
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου