"Ρουλέτα" για την αρχηγία της Ν.Δ.

Αρθρο του Ηλία Βαλάρη

"Η σύγκρουση κορυφής στη Νέα Δημοκρατία, μεταξύ των διεκδικητών της προεδρίας Ντόρας Μπακογιάννη και Αντώνη Σαμαρά, θυμίζει εύλογα τη δημιουργία του σιδηδού παραπετάσματος, που χώριζε πολιτικά τη Δυτική Ευρώπη με την Ανατολική.

Οι σειρήνες του διχασμού φαίνεται ότι παίζουν πλέον το δικό τους ρόλο, αλλά αυτό δεν είναι και το πλέον ανησυχητικό σε μια παράταξη, η οποία πρέπει να βρει το βηματισμό της στη σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα.

Η πολιτική αναθεώρηση στην οποία εισήλθε η ΝΔ, μετά τη συντριπτική της ήττα και την αποξένωση μεγάλου αριθμού οπαδών, λόγω της πολιτικής που είχε ακολουθήσει η ηγετική ομάδα, δεν λύνεται ούτε με πασαλείμματα, ούτε βέβαια με συμβιβασμούς σκοπιμοτήτων.

Το πολιτικό ζήτημα της πρώην κυβερνητικής παράταξης, όσο κι αν ακούγεται ότι αφορά την επιλογή ηγεσίας, εντούτοις αποτελεί κυρίαρχα πολιτικό και ιδεολογικό θέμα.

Αυτά όμως τα ζητήματα δυστυχώς δεν λύνονται αναίμακτα.

Η σύγκρουση ιδεών και ιδεολογιών ρυθμίζονται από θερμές ζώνες, πάθος και επιμονή, που όπως γίνεται κατανοητό δεν μπορούν να αποτελέσουν στοιχεία ενός πολιτικού συμβιβασμού, όπως πολλοί συντηρητικοί πολιτικοί επιθυμούν να επιβάλλουν.

Η σύγκρουση ιδεών λοιπόν είναι η πυρίτιδα που ανάβει τις εσωκομματικές φωτιές, έστω κι αν μερικοί θέλουν να το αποκρύψουν πίσω από μια σύγκρουση προσώπων, αμαρτιών του παρελθόντος και ενδεχομένως πίσω από τα βαρίδια των προσωπικών βιωμάτων.

Βέβαια, δεν θα αποκλείσω και τις προσωπικές στρατηγικές και σκοπιμότητες που ενίοτε οδηγούν στη σύγκρουση, αλλά χωρίς τον πυρήνα της ιδεολογικής μάχης, μοιραία δεν μπορεί να κορυφωθεί μεταξύ των οπαδών.

Στη ΝΔ μπορεί να κοιτάμε λοιπόν τη κρίση ηγεσίας και τα χτυπήματα μεταξύ των δύο διεκδικητών, αλλά το διακύβευμα παραμένει ενεργό για την πορεία που θα πρέπει να ακολουθήσει στο μέλλον.

Εδώ λοιπόν ορθώνεται και διαχωρίζει το παραπέτασμα τους οπαδούς.

Ο μεν Σαμαράς τραβά μια γραμμή προς την ακραιφνή δεξιά, προσπαθώντας να επενδύσει στην εσωστρεφή λογική του σκληρού πυρήνα της ΝΔ, του τμήματος δηλαδή της λαϊκής δεξιάς, ενώ η πρόταση Μπακογιάννη μιλά για μια ευρύτερη παρουσία της ΝΔ στον κεντροδεξιό χώρο, με σαφή προσανατολισμό στο μεσαίο πολιτικό χώρο.

Αυτή η αντίρροπη διαδικασία είναι απόλυτα λογικό να διχάζει τουλάχιστον ιδεολογικά τους οπαδούς βάσης. Είναι μάλιστα δεδομένο ότι τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται πλέον για να κατακεραυνώσουν τους αντιπάλους οπαδούς ανάγονται στην πολιτική επιχειρηματολογία του ύστερου '74 και μόλις να ξεπερνάνε το ορόσημο του '81!

Εκατέρωθεν λοιπόν θα ακούσετε κατηγορίες, για αριστερούς ιδεολόγους, που εξαπολύονται από τους πυρήνες Σαμαρά, ενώ δεν είναι τυχαία η αγωνία της πτέρυγας των οπαδών Μπακογιάννη για μετακίνηση της ΝΔ στις παρυφές του ακροδεξιού χώρου και σε συγγένεια με τα φασιστικά και μοναρχικά κατάλοιπα, που ενδεχομένως έχουν διατηρηθεί εν ενεργεία στα άκρα ακόμα της ΝΔ.

Δεν είναι άλλωστε τυχαία η αναφορά Σαμαρά, μετά και την συνεργασία με Αβραμόπουλο, ότι ξεκίνησε την αμφίπλευρη διεύρυνση, μια και η δική του μονομερής εμμονή έδειχνε δραματικά προς τον απόλυτα δεξιό χαρακτήρα της παράταξης.

Είναι προφανές λοιπόν, ότι η ιδεολογική σύγκρουση ορίζεται ως αναπόφευκτη!

Κι αυτό ουσιαστικά είναι ωφέλιμο για την ΝΔ, όσο κι αν τρομάζει πολλούς από τους κομματικούς παράγοντες.

Ανεξάρτητα λοιπόν από ποια θα είναι η επιλογή αρχηγού, η ΝΔ μέσα από την κρίση που την ταλανίζει θα επαναπροσδιορίσει τη θέση του κέντρου, που για χρόνια αποτελεί μια πολιτική οντότητα που λεηλατείται συστηματικά, είτε από το ΠΑΣΟΚ, είτε από τη ΝΔ, είτε από τις μετακινήσεις του αριστερότερα.

Σε μια εποχή άλλωστε που νέες πλατφόρμες αναδύονται στην πολιτική και με δεδομένο ότι οι σύγχρονοι εκφραστές τους παραμένουν στο περιθώριο των πολιτικών διεκδικήσεων, αυτό που θα αποτελέσει μεγάλη παρακαταθήκη για την σημερινή υστερούσα ΝΔ είναι το ιδεολογικό αίμα που οφείλει να χύσει!

Θα είναι σίγουρα και η καλύτερη παρακαταθήκη την επόμενη μέρα, όταν θα έχουν εξαντληθεί όλες οι ατομικές φιλοδοξίες και οι πολιτικοί θα συμμετάσχουν στο πολιτικό γινόμενο ως μέρος μια ευρύτερης συμμαχίας μεταξύ των πολιτών και των ηγετών τους.

Η ΝΔ πρέπει να περάσει από τη σφαγή των νηπίων του ιδεολογικού πεδίου, για να καταφέρει να αναδείξει πολιτικό σθένος.

Αν η κετροδεξιά επικρατήσει είναι φανερό, ότι θα το επιτύχει ταχύτερα. Αν όμως περιχαρακωθεί στην εσωστρέφεια του δεξιού πυρήνα της, τότε απλά θα διάγει μια μεταβατική περίοδο, καθυστερώντας την ανέλιξη της για όσα χρόνια διαρκέσει η εσωστρέφεια της αυτάρεσκης καθαρότητας των δεξιοπατριωτικών ιδεών της"!