Αρθρο του Ηλία Βαλάρη
"Μετά τη σύγχυση που δημιούργησε η σύμπλευση Σαμαρά και Αβραμόπουλου στην κούρσα για την ανάδειξη νέου αρχηγού στη ΝΔ, βάζοντας το δίλημμα στους οπαδούς της ΝΔ για ένα κόμμα εσωστρεφές ή ένα κόμμα ανοιχτό, έφτασε η στιγμή να μιλήσουν πολιτικά επιτέλους οι γαλάζιοι.
Η παρέμβαση Σπηλιωτόπουλου υπέρ της Ντόρας Μπακογιάννη πέραν από τη σημειολογία, αλλά και το ζήτημα ισορροπιών που δημιουργεί, φέρνει στο προσκήνιο την αναγκαιότητα μιας ουσιαστικής πολιτικής συζήτησης στο εσωτερικό της πρώην κυβερνητικής παράταξης.
Η ΝΔ χρειάζονταν αυτή την πολιτική ανάσα και είναι καλό που ο πρώην Υπουργός κατάλαβε ότι οφείλει να παρέμβει καταλυτικά, μια και ήταν ο μόνος από τους κορυφαίους, που κρατούσε απάνω του αμείωτο ενδιαφέρον των πολιτών και των δημοσιογράφων. Η παρέμβασή του άλλωστε σταματά και μια διχαστική λογική που επικράτησε ενστικτωδώς στα μέλη της ΝΔ, όπου ο χωρισμός ορίζονταν από τους πιστούς της γαλάζιας παράταξης και τους υπόλοιπους των κατά καιρούς διασπαστικών τάσεων.
Βέβαια, δεν θα πρέπει να υποτιμήσουμε και τις πρωτοβουλίες άλλων κορυφαίων στελεχών, οι οποίοι με τις δικές τους παρεμβάσεις έφερναν την διαδικασία εκλογής αρχηγού στο γαλάζιο στρατόπεδο κοντύτερα στην πολιτική παρά στην ευκαιριακή διεκδίκηση τίτλων και οφίκιων.
Η παρέμβαση όμως Σπηλιωτόπουλου, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, επειδή ήταν ο μοναδικός που έθεσε πολιτικές ρήτρες για την πορεία της ΝΔ και η παρέμβασή του κατείχε πλέον καίρια δυνατότητα.
Αντίστοιχα, η τοποθέτησή του στο πλευρό της Ντόρας Μπακογιάννη έρχεται σε ένα κρίσιμο για τη ΝΔ χρονικό σημείο, μια και υπερίσχυαν όπως φαίνονταν τα κελεύσματα Σαμαρά, Αβραμόπουλου. Είναι άλλωστε έκδηλη η αγωνία των οπαδών για μια στροφή στο εσωτερικό της ΝΔ, για μια πορεία δηλαδή προς την καθαρότητα του δεξιού χαρακτήρα της ΝΔ και ουσιαστικά για την περιχαράκωση της Νέας Δημοκρατίας στον σκληρό πυρήνα της δεξιάς ταυτότητας.
Η πρωτοβουλία του πρώην Υπουργού Παιδείας, έρχεται για να ρυθμίσει την μανιοκαταθλιπτική τάση της συντηρητικής μερίδας της ΝΔ να κλειστεί στον εαυτό της και να αποτελέσει ένα ισχυρό, αλλά αδύναμο κόμμα αντιπολίτευσης.
Η πρόταση του Άρη στο πλευρό της Ντόρας σηματοδοτεί ουσιαστικά την αναθεώρηση της στρατηγικής της ΝΔ προς το μεσαίο χώρο. Ουσιαστικά ανοίγει και πάλι το χώρο της κεντροδεξιάς, σε μια παράταξης αξιώσεων κυβερνητικής πρότασης και κατά κύριο λόγο ως παράταξη ευρείας κοινωνικής συμμαχίας. Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός που λειτουργεί πλέον σαν πλατφόρμα ουσίας και ανοιχτής πρόσκλησης προς τον ελληνικό λαό, ανοίγει τις δυνάμεις τους σε μια νέα πολιτική ταυτότητα, τη στιγμή που ο σοσιαλισμός όσο κι αν κάποιοι ισχυρίζονται ότι κερδίζει βρίσκεται σε μια καθολική πτωτική πορεία.
Άλλωστε εδώ και καιρό έχουμε καταθέσει την άποψη και μέσω ραδιοφωνικών μας παρεμβάσεων ότι ακόμα και το ΠΑΣΟΚ έχει εγκαταλείψει εδώ και καιρό τη φιλολογία περί σοσιαλισμού και λειτουργεί έστω και σε επίπεδο ρασιοναλιστικής προσέγγισης στην πλατφόρμα των φιλελευθέρων κοινωνιστών.
Η πολιτική ταυτότητα μιας πρότασης για ένα ανοιχτό και ευθυγραμμισμένο με τις σύγχρονη πολιτική κόμμα είναι πλέον γεγονός μετά τη διακήρυξη συνεργασίας Σπηλιωτόπουλου και Μπακογιάννη, προσθέτοντας σε αυτή και τις θέσεις που ανέπτυξαν χτες οι Δένδιας, Χατζηδάκης και Παπαθανασίου σε εκδήλωση του ΚΠΕΕ. Κι αυτό ακόμα αποτελεί ένα δείγμα πολιτικής αναγέννησης. Με δεδομένο μάλιστα ότι η ξεχασμένη δεξαμενή σκέψης επαναλειτουργεί στα παλιά της πρότυπα! Μην ξεχνάτε άλλωστε, ότι το ΚΠΕΕ αποτέλεσε την ιδεολογική κοιτίδα της πρώτης μετακαραμανλικής περιόδου, που αναγέννησε μια ΝΔ υπό συντηρητική συρρίκνωση".
Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου