«Το σχέδιο πεζοδρόμησης της παλιάς πόλης της Κέρκυρας και οι σκέψεις ενός μόνιμου κατοίκου της περιοχής εφαρμογής του»

Αρθρο του κ. Πάνου Πέτρου

Τους τελευταίους μήνες έχει τεθεί για διαβούλευση και συζήτηση το σχέδιο «Η πεζοδρόμηση της παλιάς πόλης»( http://www.corfu.gr/hellas/permcitizen.htm ) ως μέρος του γενικότερου σχεδίου για την επίλυση του κυκλοφοριακού προβλήματος στην πόλη της Κέρκυρας. Σύμφωνα με το σχέδιο αυτό απαγορεύεται η κυκλοφορία οχημάτων (με ορισμένες εξαιρέσεις) στο θεωρητικό τρίγωνο που ξεκινά από την συμβολή της παραλιακής της Γαρίτσας με την επάνω πλατεία στο ύψος του Ν.Α.Ο.Κ, την περιοχή της σπηλιάς και τη συμβολή της Παραλιακής Ξενοφώντος Στρατηγού με τον δρόμο που ανεβαίνει δίπλα στο Νέο Φρούριο



Είναι κοινά αποδεκτό ότι η κατάσταση που επικρατεί σήμερα είναι απαράδεκτη και κάτι πρέπει να γίνει. Για την εφαρμογή ενός σχεδίου θα πρέπει να εξεταστούν όλες οι παράμετροι του προβλήματος καθώς και οι συνέπειες που θα έχουν οι αλλαγές στην λειτουργία, τον κοινωνικό ιστό και χαρακτήρα της περιοχής. Θυμίζω το γεγονός ότι από όταν απαγορεύτηκε η κυκλοφορία οχημάτων στην πλατεία δημαρχείου και «έκλεισε» η οδός Ευγενίου Βουλγάρεως από το «ΕΥΡΩΠΗ», σημερινό «ΛΙΝΤΟ ΜΟΝΤΑ» καθώς και η απομάκρυνση του Κ.Τ.Ε.Λ από την περιοχή «Σπηλιά» έφυγαν από την περιοχή «ΠΙΝΙΑ» σχεδόν όλα τα καταστήματα τροφίμων (μπακάλικα, μανάβικα, ψαράδικα, κρεοπωλεία) που παραδοσιακά λειτουργούσαν και άλλαξε ο χαρακτήρας της περιοχής (προς το καλύτερο η το χειρότερο αυτό το κρίνει υποκειμενικά ο καθένας). Έχει υπολογιστεί μήπως με τις σημερινές αλλαγές συμβεί για τους σημερινούς επαγγελματίες (πολλοί εκ των όποιων είναι και κάτοικοι) τις περιοχής κάτι ανάλογο; Αν υποθέσουμε ότι σήμερα στην περιοχή εντελώς χοντρικά λειτουργούν τεσσάρων κατηγοριών επιχειρήσεις, επιχειρήσεις αμιγώς τουριστικές (λειτουργούν μόνο την τουριστική περίοδο), επισιτισμού και αναψυχής( εστιατόρια – καφέ-μπαρ), εμπορικές (ρούχα – παπούτσια – οικιακά είδη κλπ) και παροχής υπηρεσιών (ιατροί δικηγόροι μηχανικοί, ασφάλειες, μεσίτες λογιστές κλπ.). Ποιοι από αυτούς θα αναγκαστούν ή να αλλάξουν ή να φύγουν. Μήπως έρχεται η σειρά των επαγγελματιών που λειτουργούν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους οπότε μαζί τους συμπαρασύρουν και τους επαγγελματίες παροχής υπηρεσιών; Στη θέση τους τι επιχειρήσεις θα λειτουργήσουν; Μήπως αμιγώς τουριστικές και εστίασης (σύνηθες φαινόμενο όπου γίνετε πεζόδρομος αυτόματα καταλαμβάνεται από τραπεζοκαθίσματα). Αν υποθέσουμε ότι συμβεί κάτι τέτοιο μπορούμε να φανταστούμε πως θα είναι η περιοχή το χειμώνα όταν οι περισσότερες από αυτές τις επιχειρήσεις δεν θα λειτουργούν. Μήπως πάμε να δημιουργήσουμε κατά τα πρότυπα της Μάλτας μια «Σιωπηλή Πόλη»



Απορίας άξιο είναι πως αυτός ο Δήμος ο οποίος καθημερινά φωνάζει ότι δεν έχει λεφτά να πληρώσει το προσωπικό και τους προμηθευτές του, θα εφαρμόσει όλο αυτό το σχέδιο( αυτόματες μπάρες μηχανήματα αναγνώρισης σημάτων , ηλεκτροκίνητα οχήματα εξυπηρέτησης μονίμων κατοίκων, τακτική συγκοινωνία για την λειτουργία περιφερειακών χώρων στάθμευσης, θαλάσσιες μεταφορές, κλπ.). Μάλιστα αυτό το διάστημα ο Δήμος αυταρχικά ζητά από τους πολίτες (χωρίς απόφαση Δημ. Συμβουλίου και με προθεσμία να λήγει 16/4 Μεγάλη Πέμπτη) ( http://www.corfu.gr/hellas/permcitizen.htm ) να του προσκομίσουν όλα τα ευαίσθητα και προσωπικά δεδομένα τους που περιέχονται στις φορολογικές τους δηλώσεις (σκεφτείτε τι μπορεί να παρουσιάζει μια φορολογική δήλωση και μην βιαστείτε να πείτε ότι είναι μόνο το εισόδημα, γιατί παρουσιάζονται και οικογενειακά στοιχειά όπως αναπηρίες, οικογενειακή κατάσταση τέκνα εκτός γάμου, μέλη της οικογένειας που προστατεύονται, δάνεια, καταναλωτικές συνήθειες κλπ,) χωρίς οι δημότες να γνωρίζουν βάση ποιας απόφασης γίνονται όλα αυτά και ποιοι θα είναι αυτοί που θα αξιολογήσουν τα στοιχειά αυτά και θα λάβουν γνώση όλων αυτών των δεδομένων ( θα είναι υπάλληλοι του Δήμου, επιτροπή κυκλοφορίας, σύλλογοι κατοίκων κλπ), για την έκδοση άδειας στάθμευσης για ένα μόνο αυτοκίνητο ανά κατοικία – οικογένεια – λογαριασμό ηλεκτρικού ρεύματος. Αναλογίστηκε κανείς άραγε την δομή της σημερινής οικογένειας όπου τα τέκνα αυτής κατοικούν με τους γονείς τους αρκετά χρόνια μετά την ενηλικίωση τους λόγο οικονομικών και κοινωνικών αδυναμιών δημιουργίας δικιας τους «οικογένειας» δικού τους σπιτιού. Πόσες τέτοιου τύπου οικογένειες έχουν στην κατοχή τους μόνο ένα αυτοκίνητο. Τα πλέων του ενός αυτοκίνητα που έχει αυτή η οικογένεια (συνήθως τα «παιδιά») δεν πληρώνουν τέλη κυκλοφορίας; δεν έχουν δικαίωμα στάθμευσης; Μήπως επειδή υπάρχει γενικότερο κυκλοφοριακό πρόβλημα σε όλο το νησί της Κέρκυρας, κάθε οικογένεια του τόπου αυτού να υποχρεωθεί τα πλέων του ενός αυτοκίνητα που έχει στην κατοχή της να τα σταθμεύει στην Ηγουμενίτσα και να τα έχει για τις εκτός Κέρκυρας μετακινήσεις της.



Σε περιοχές με αυξημένα κυκλοφοριακά προβλήματα οι κάτοικοι και οι επισκέπτες χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς για την μετακίνηση στον προορισμό τους, τα δρομολόγια των οποίων είναι πυκνά και δεν χρειάζεται να γνωρίζουν «τι ώρα θα περάσει το λεωφορείο – τραμ - μετρό» Ξεκινάν από το σπίτι τους , πάνε στη στάση – σταθμό και αναμένουν το μέσο που θα τους εξυπηρετήσει, φτάνουν δε στον προορισμό τους ταχύτερα και οικονομικότερα από ότι να μετακινούταν με το όχημα τους ή κάποιο ταξί. Στην Κέρκυρα αν συμβεί κάτι τέτοιο πόση ώρα θα χρειαστεί κάποιος να περιμένει στην «στάση»;





Η λογική κατά την ταπεινή μου άποψη λέει ότι τα μετρά του σχεδίου θα έπρεπε να εφαρμοστούν σταδιακά. Να γίνουν πρώτα τα περιφερικά παρκιν, να δούμε πως τα φαντάζονται οι διοικούντες και πως θα λειτουργήσουν, να γίνει σταδιακά και για κάποιες ώρες της ημέρας η απαγόρευση της κυκλοφορίας στην περιοχή εφαρμογής του σχεδίου, ώστε να δούμε τις επιπτώσεις στην γενικότερη κυκλοφορία της πόλης, και αφού δούμε ότι λειτουργούν, ας προχωρήσουμε στις πεζοδρομήσεις και στον περιορισμό των μονίμων κατοίκων. Ας μην διωχθούν από τα σπίτια τους, από την περιοχή που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μόνο και μόνο για να πει κάποιος ότι εφάρμοσε το μεγαλόπνοο σχέδιο του και μετά από ένα διάστημα, αν τα μέτρα δεν μπορούν να λειτουργήσουν, η πόλη να έχει ερημώσει, να έχει γίνει γκέτο οικονομικών μεταναστών και περιθωριακών στοιχείων, γιατί αυτό θα γίνει αν φύγουν οι σημερινοί μόνιμοι κάτοικοι. Και ας σκεφτεί κάποιος γατί να επιλέξει ένας νέος σήμερα να παραμείνει στην παλιά πόλη(ας υποθέσουμε ότι οι πρεσβύτεροι κατοικούν από συνήθεια); Για να αναγκάζεται να κουβαλάει τα «ψώνια» του, το νερό, την οικοσκευή του, τις βαλίτσες του… σαν γάιδαρος φορτωμένος από το σημείο που κάποιοι θα επιλέξουν να σταθμεύσει μέχρι το σπίτι του, η για να θεωρείται αμάρτημα εν έτη 2009 μια οικογένεια να έχει παραπάνω από ένα αυτοκίνητο. Ας μην αναφερθούμε στα ήδη υπάρχοντα προβλήματα των μονίμων κατοίκων. Τόσο μεγάλο πρόβλημα θα είναι, κάποιες ώρες της μέρας να επιτρέπεται σε αυτόν τον πολίτη να έχει πρόσβαση με το αυτοκίνητο του στο σπίτι του. Θεωρούν πως μέχρι σήμερα οι μόνιμοι κάτοικοι είναι αυτοί που δημιουργούν το πρόβλημα στην περιοχή. Ας θυμηθεί κάποιος τι γίνεται τα βράδια του χειμώνα στην «Κοφινέτα», στο «Πεντοφάναρο» ή ακόμα και πριν τοποθετηθούν «κολονάκια» στο «Λιστον». Τα αυτοκίνητα που είναι σταθμευμένα στο πλακόστρωτο είναι μονίμων κατοίκων, ή θαμώνων νυχτερινών καταστημάτων, που κάποιοι έδωσαν άδειες να λειτουργούν στην περιοχή; Οι μόνιμοι κάτοικοι , όχι ότι είναι άμοιροι ευθυνών αλλά αγαπάν και ενδιαφέρονται για το χώρο κατοικίας τους και εκ των πραγμάτων είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που κάποιος μόνιμος κάτοικος θα «διανυκτερεύσει» το αυτοκίνητο του στους πεζόδρομους, αφού πριν ξημερώσει ο ήλιος και «ξυπνήσει» ο νόμος θα πρέπει να το έχει απομακρύνει και ως γνωστό το πρωί οι θέσεις στάθμευσης σπανίζουν.



Τέλος ας θυμηθούμε πόσες αποφάσεις μετά από κάποιο διάστημα ανεστάλησαν λόγο προβλημάτων που δημιούργησαν ή αντιδράσεων που προκάλεσαν και ας ελπίσουμε οι διοικούντες να αναλογιστούν όχι τις ευθύνες τους αλλά τις συνέπιες των αλλαγών που προωθούν και ας δοθεί έστω αρχικά μια παράταση στην εφαρμογή των μέτρων που επηρεάζουν άμεσα τη ζωή των μονίμων κατοίκων. Ας υπάρξει μια συζήτηση επί του θέματος ώστε τελικά να υπάρξει η επιθυμητή βελτίωση που όλοι αναζητούν.