Μήνυμα του υποψήφιου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Σάββα Πουλημένου

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Η Δευτέρα, 5 του Οκτώβρη, δεν θα είναι απλά η επόμενη μέρα της εκλογικής νίκης του ΠΑΣΟΚ.

Πρέπει να είναι η πρώτη μέρα ενός διαρκούς πανελλήνιου συναγερμού για την ανατροπή δομών, νοοτροπίας και συμπεριφορών που χτίστηκαν τα τελευταία τριάντα χρόνια με την ευθύνη όλων μας και έχουν οδηγήσει τη χώρα στο παραπέντε μίας οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κατάρρευσης.

Αυτές οι δομές και οι συμπεριφορές πρέπει να χτυπηθούν κα στη σύγκρουση αυτή δεν υπάρχει πλέον χώρος ούτε χρόνος να ψάχνουμε για δικαιολογίες και να ξεφυλλίζουμε ¨βιογραφικά¨ σαν αφορμή για να παραγκωνίζουμε αντίπαλους και να προωθούμε συμφέροντα.

Ζητώ να κριθούμε από τις πράξεις μας και να κριθούμε όλοι από την αρχή. Μόνο και μόνο γιατί οι σημερινές συνθήκες δεν έχουν προηγούμενο και επομένως ούτε τα λόγια, ούτε οι προθέσεις έχουν πλέον κάποια αξία.

Γνωρίζουμε όλοι, πολύ καλά τι φταίει. Γνωρίζουμε όλοι, πολύ καλά , ποιος πληρώνει τη νύφη – οι άνεργοι, τα αδύναμα οικονομικά στρώματα, τα παιδιά μας, - και μέσα από αυτό όλοι μας, στο βαθμό που αισθανόμαστε ως μέλη μιας κοινωνίας συνοχής και αλληλεγγύης και όχι εγωιστικές εξαιρέσεις μιας ανόητης και αδιέξοδης ¨ευδαιμονίας¨.

Ο καθένας ας αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί. είτε ως πολίτης είτε ως εκπρόσωπος των πολιτών σε κάποια δομή εξουσίας.

Και θα κριθεί αυστηρά, άμεσα και με διαφάνεια μέσα από τις πράξεις του και τη συμπεριφορά του.

Τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουμε στις 5 Οκτώβρη είναι μεγάλα, δεν έχουν χρώμα και δεν περιμένουν.

Για να τα αντιμετωπίσουμε με επιτυχία υπάρχει μια προϋπόθεση: Πλατιές κοινωνικές και πολιτικές συναινέσεις που έχουν κοινό παρονομαστή την αποκατάσταση της κλονισμένης εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας της πολιτικής και των πολιτικών.

Θα τα καταφέρουμε? Θα σταματήσουμε τον κατήφορο?

Ναι, αν όλοι αποφασίσουμε ότι η πολιτική μας ευθύνη και η προσωπική μας συμμετοχή στις εξελίξεις δεν σταματά την Κυριακή στις 4 Οκτώβρη, αλλά ξεκινά την επόμενη μέρα απαιτώντας αρχές και κανόνες.

Αυτό είναι το χρέος μας.

Αυτή είναι η τελευταία μας ελπίδα".